Ωσηέ

Ένας από τους ελάσσονες προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος έδρασε στο βόρειο ισραηλιτικό Βασίλειο από τα μέσα περίπου του 8ου αι. π.Χ., δηλαδή κατά τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Ιεροβοάμ B’ και μάλιστα στην περίοδο της αναρχίας που ακολούθησε μετά τον θάνατό του, γεγονότα που τα αναφέρει άλλωστε συχνά στο βιβλίο του. Το βιβλίο αυτό, που αποτελείται από 14 κεφάλαια, μπορεί να διαιρεθεί σε δύο κύρια μέρη. Στο A’ (κεφ. α-γ) όπου γίνεται λόγος για τον συμβολικό γάμο του προφήτη με τη Γόμερ, η οποία γέννησε μαζί του τρία παιδιά, τελικά όμως αθέτησε τη συζυγική πίστη και ακολούθησε άλλον. Ωστόσο ο προφήτης, από αγάπη, τη δέχτηκε και πάλι κοντά του αλλά της επέβαλε αυστηρά μέτρα για να μην ξαναπέσει στην ίδια αμαρτία. Ο γάμος αυτός, κατά την αντίληψη των θρησκευόμενων Εβραίων συμβολίζει τη σχέση του Θεού με τον περιούσιο λαό του. Ο λαός αυτός οι Εβραίοι, εξαιτίας της διαγωγής του έμελλε μεν να τιμωρηθεί, θα γινόταν όμως και πάλι δεκτός από τον Θεό. Στο B’ μέρος ελέγχεται ο εβραϊκός λαός για την επιστροφή του στον ανιμισμό και την ακολασία, που τον οδήγησαν στην καταδυνάστευση των φτωχών και την πίστη σε ξένες δυνάμεις. Το βιβλίο κατακλύζεται κυριολεκτικά από υποσχέσεις για τη μέλλουσα σωτηρία αλλά και από τη βεβαιότητα ότι τελικά ο λαός θα επιστρέψει στον Θεό. Tόσο από την άποψη περιεχομένου (υψηλή θρησκευτική και ηθική διδασκαλία), όσο και από εκείνην του ύφους, θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της αρχαίας εβραϊκής φιλολογίας.